سلام دوستان عزیزم!
من ضحی هستم مامان 3 فرشته پربرکت، که در این نوشته برای شما از داستان مامان کارآفرینی خودم خواهم نوشت.
سال 91 بود که از دانشگاه فارغ التحصیل شدم و تا سال 97 مشغول رسیدگی به امور خانه و دختر و پسر کوچکم بودم. همیشه در دوران دبیرستان جزء شاگرد ممتازها بودم و اشتیاق من به مطالعه و تحصیل تمومی نداشت. بنابراین برای کنکور ارشد 97 تصمیم گرفتم ثبت نام کنم اما انتخابم ادامه تحصیل در رشته خودم یعنی مهندسی صنایع نبود از طرفی نمی خواستم محض در علوم انسانی درس بخونم پس MBA رو انتخاب کردم اما قبولی در این رشته کار آسونی نبود. من مجبور شدم کتاب های ریاضی مهندسی قطور رو تنهایی بخونم. شب هایی بود که ساعت 3 از خواب بیدار می شدم تا از این فرصت سکوت خونه استفاده کنم و درس بخونم اون موقع دخترم 5 سالش بود و پسرم یک سال و نیم ! و من تمام تلاشم رو کردم، کنکور رو دادم و نتایج که اومد ، با دیدن قبولی در رشته MBA گرایش بازاریابی در دانشگاه فردوسی مشهد قلبم پر از شادی شد. چیزی که همیشه آرزوش رو داشتم درس خوندن در یک دانشگاه تاپ کشوری بود و این آرزو به لطف خدا و تلاشی که کردم محقق شد.
سختی های دوران ارشد برای منی که مادر بودم و هر هفته باید از بجنورد به مشهد سفر میکردم مسیری که بالای 4 ساعت زمان میبرد، چند برابر بود. یادم نمیره زمستون هایی که ساعت 3 صبح برای رسیدن به کلاسای اول صبحم تو مسیر اتوبوس های گذری منتظر می موندم و نماز صبحم رو تو راه با اصرار به راننده اتوبوس برای توقف، میخوندم. روزهایی که امتحانات ترمم بود و صبح می رفتم و عصر برمی گشتم و دوباره دو روز بعد همین ماجرا!
وقتی به اون دوران فکر می کنم این سختی ها تو ذهنم هست اما دستاورد بزرگتری که برام بیشتر به چشم میاد حضور در اون محیط علمی با اساتیدی بود که نشستن پای درسشون آرزوم بود، سعی می کردم پروژه هام رو به بهترین شکل انجام بدم و از همون روزهای اول برای مقاله نویسی پیگیر اساتیدم بودم و نتیجه اش چاپ سه مقاله بود.
رشته مدیریت کسب و کار و حضورم از سال 98 به صورت پاره وقت در پارک علم و فناوری بجنورد من رو با آدم های تحصیلکرده، رویکرد های جدید و دیدگاه های نو آشنا کرد. بعد از اتمام دوره ارشد در سال 99 ، نمیخواستم اون وقفه بین کارشناسی و ارشد دوباره اتفاق بیفته و این شعله ای که در درون من روشن شده با دور شدن از این فضاها خاموش بشه. پس به این فکر کردم چطور میتونم کسب و کاری داشته باشم که هم به کیفیت حضور من در خانواده آسیبی نرسونه و هم باعث بشه به اهدافم برای انجام یک فعالیت اقتصادی اجتماعی برسم.
اون موقع بود که ایده مامی کا اومد تو ذهنم یعنی مجموعه ای راه بندازم تا به افرادی مثل خودم که دغدغه ایجاد کسب و کار در کنار خانواده رو دارن کمک کنم. استارتاپ مامی کا به عنوان یک استارتاپ خانوادگی با همراهی مامان و خواهرم در مرکز رشد بجنورد با حمایت های خانم دکتر کریمی مدیر مرکز رشد بجنورد مستقر شد. ما سعی کردیم از همون ابتدا با استفاده از تجربیات مامانم به مشاورین امور بانوان دستگاه ها سر بزنیم تا خودمون رو معرفی کنیم.
اولین رویداد کارآفرینی رو به صورت مشترک با یک مرکز شتابدهی در خود پارک اجرا کردیم و دومین پروژه ما برگزاری یک رویداد کارآفرینی مخصوص بانوان برای مخاطبان اداره کل کمیته امداد استان بود. رویدادی که با کیفیت خوب و بازخوردهای خوبی که داشت پروژه دوم برگزاری رویداد کارآفرینی در اداره کل امداد رو هم برامون به ارمغان آورد. این رویداد به صورت آنلاین برگزار شد چون هنوز بخشی از حساسیت های کرونا وجود داشت، شرکت کنندگانی از استان های دیگه هم حضور داشتند و این باعث شد سطح شرکت کنندگان بالاتر بره و خداروشکر باخوردهای این رویداد هم خیلی خوب بود.
عکس: روز داوری نهایی رویداد دوم کارآفرینی ما
تا اینجا باید بگم، به تصویر کشیدن خاطرات و تجربیات در قالب متن کار راحتی نیست، نمیشه راحت از حس و حالت، اضطراب ها، خوشحالی های از ته قلبت بخاطر بازخوردهای محبت آمیز بگی، بابت پیام های تشکر که گفته بودند خیلی خوشحالند که این کارهای جدید داره در استان مخصوص بانوان انجام میشه، راحت نمیشه از ناامیدی هایی که در مسیر برای تو اتفاق افتاده بگی اما همزمان میدونی این بذری که در درون قلبت کاشتی که مایه حرکت خودت و امید و انگیزه بخشی به بانوان اطرافت شده داره از دل همه سختی ها، تلخی ها و شیرینی ها باعث رشدت میشه و این رشد تو به عنوان مادر خانواده، رشد فرزندانت رو در پی خواهد داشت.
در قسمت بعدی، با من همراه باشید تا از مامی کا بیشتر براتون بگم.
